Maart is afgelopen weekend naar onze (klein)kinderen in Afrika gevlogen. Met een bescheiden tas aan reisbagage voor zichzelf en vele tassen en koffers vol voor Dylan, Marieke en de jongens.
Het vliegen en alles wat daarbij komt kijken vindt hij spannend. De laatste keer dat we samen naar Afrika vlogen in januari 2021 ondervonden we allerlei uitdagingen onderweg vanwege het C virus. Dat heeft er niet bij geholpen. Een vriend van Dylan reist met hem mee wat ontzettend fijn is.
Dylan heeft hiermee de kans om zijn papa te laten zien en ervaren hoe zijn leven is daar.
Leven in Afrika; dat was ooit de wens van Maarts eigen vader. Nu woont onze zoon daar en mag Maart er naartoe.
Ik zwaai de scepter alleen deze twee weken. Het gaat me allemaal lukken! Zowel het praktische gedeelte als het alleen zijn zoals ’s avonds. Ik ga ervan genieten, wetende dat ons weerzien prachtig wordt. De bevestiging dat we elkaar gemist hebben en ten diepste voelen en weten hoe goed is het wat wij samen hebben. Beseffen dat het niet allemaal vanzelfsprekend is.
Reactie plaatsen
Reacties