Ik zag hem zichzelf door de dagen heen slepen. Herkende dat zware gevoel van geestelijke en lichamelijke uitputting. Maart had rust nodig dus boekte ik een hotel voor hem waarna we hem met zijn allen uitzwaaiden.
Tijd en ruimte voor jezelf. Met jezelf. De deur achter je dicht trekken voor een aantal dagen en puur en alleen voor jezelf zorgen. Voor sommige klinkt het heerlijk, anderen krijgen er bijna paniek van. Hoe dan?!
De periodes waarin we niet letterlijk samen thuis zijn en leven, verdiepen iedere keer ons besef en de bevestiging dat dit precies het leven is dat we willen leven.
Maart en ik hebben elkaar ongelooflijk nodig om te kunnen zijn wie we zijn. Wij kunnen en willen niet zonder elkaar. Zijn het meest gelukkig als we bij elkaar zijn.
Daarvoor is het nodig om zo nu en dan niet bij elkaar te zijn.
Reactie plaatsen
Reacties