Op mijn 13e ging ik op kamertraining om te leren zelfstandig te kunnen wonen. Ik kreeg toen een keer in de week controle waarin gekeken werd hoe het met me ging. Het antwoord was iedere week hetzelfde: met mij gaat het goed.
Overdag ging ik naar school en verder zorgde ik voor mezelf. Dus ook voor mijn eten en de was. Het wassen van mijn kleding heb ik een tijdje op moeten oefenen. Mijn ondergoed en sokken hadden wekelijks een andere kleur. Bij gebrek aan waspoeder deed ik een scheutje Ajax in de wasmachine. Dat kun je beter niet doen; het schuimde als een dolle.
Het bereiden van mijn maaltijden leek prima te gaan, totdat het op mijn bord lag. Met de aardappels kon je iemand doodgooien, de sla was zeiknat en mijn gehaktbal was rauw van binnen. Ik vertel het nu met een gekke bek maar het raakt me als ik hierop terugkijk.
Het was ook de periode waarin ik het lekkerste ontbijt ever at, slagroomtaart met een glas cola. Het leukste eraan vind ik het debiele ervan. Wie ontbijt er nu met slagroomtaart en cola? En dan te bedenken dat ik van allebei niet heel blij word. Cola drink ik alleen als ik ziek ben en slagroomtaart is mijn minst favoriete gebaksoort.
Inmiddels ben ik 48 en kan ik koken als de beste. Ontbijten doe ik al jaren met een kop koffie :-). De kamertraining waarover ik in het begin schreef, heeft nu een andere naam en invulling. Er is veel meer toezicht, aandacht en mentoring. We zijn beide gegroeid ten opzichte van dertig jaar geleden.
Terug naar de titel van dit bericht, wat is het gekste of grappigste ontbijt dat jij ooit nam?
Reactie plaatsen
Reacties