Sorry Lobat….
Stond er op het briefje dat ik van een van de kinderen kreeg.
Dat was alleen de aanhef, eronder stond de situatie in haar woorden beschreven.
Wat er gebeurde.
Hoe ze terugkeek op de situatie.
Op haar reactie.
Op de mijne.
Dat ze het heel graag anders zou willen.
Wat het briefje vooral schreeuwde: ik wil helemaal geen ruzie.
Het is zo lastig voor ze om het tijdens een situatie onder woorden te brengen en uit te spreken.
Herkennen wij als volwassene ook toch?!
Het feit dat ze na een aantal dagen met dit briefje bij me komt, geeft aan dat ze over de situatie heeft nagedacht.
Naar haar eigen inbreng heeft kunnen kijken.
De moed heeft om erop terug te komen.
Ze mag leren dat je haar gedrag niet goedkeurt EN daaraan verbonden dat ik haar nog steeds lief vindt.
Dat vertelde ik ook, met haar in mijn armen: ik vind jou nog steeds lief
Sorry Lobat..
« 2021 was intens! Jij moet wel heel gelukkig zijn »
Reactie plaatsen
Reacties